Wczesnośredniowieczna ozdoba słowiańska w kształcie półksiężyca zwana lunulą, została znaleziona w miejscowości Ocinek w woj. świętokrzyskim.
Artefakt został odnaleziony przez Dariusza Króla, członka Świętokrzyskiej Grupy Eksploracyjnej. Zabytek został znaleziony w miejscowości Ocinek w gminie Wilczyce na terenie województwa świętokrzyskiego i zgłoszony do lokalnego Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków.
Ozdoba została wykonana z brązu techniką odlewu, była jednak platerowana srebrem. Z jednej stron zdobiona jest ornamentem z trójkątów i niewielkich kropek zapewne na kształt filigranu, całość przy krawędziach oplata jakby sznur drobnych perełek.
„Wiek lunuli, można wstępnie określić na XI-XII wiek. Z pewnością była dawniej posrebrzana. Pochodzenie wschodnie, prawdopodobnie Ruś Kijowska lub jej naśladownictwo.” – powiedział na temat zabytku dr hab.Marek Florek z WUOZ w Sandomierzu
Lunula z Ocinka fot. WUOZ w Sandomierzu
Lunula to nic innego jak księżyc, wyjątkowy symbol nocy, wyróżnia się swym srebrnym blaskiem na tle ciemnego nieba, a podczas pełni oświetla świat mistycznym światłem. Tutaj właśnie są podobne do kobiety, które przecież wyróżniają się swoją urodą, często błyszczą w porównaniu do mężczyzn. To właśnie one nosiły tego rodzaju ozdoby.
Lunula przedstawia sierp księżyca, który jest niepełny, oznacza jednak coś zupełnie przeciwnego. Jest ona symbolem pełni. Pełni księżyca, pełni kobiecości. Lunule często wykonywane były ze srebra, które także odgrywało ważną rolę w kobiecości Słowianek, rzadziej ze złota. Ozdoba ta mimo swej popularności, noszona była raczej przez osoby o wyższym statusie lub piastujące jakąś wysoką pozycję w hierarchii plemiennej.
Na naszych terenach wciąż jest to dość rzadkie i bardzo interesujące znalezisko.
Najlepsze i najtańsze wykrywacze metalu na początek jak i dla profesjonalisty!
