O Wielkim Łańcuchu jako pierwszy pisze Teofanes Wyznawca w swej Kronice w nawiązaniu do roku 717. Wedle legendy Manuel I nakazał przegrodzenie łańcuchem Bosforu między miastem a Wieżą Leandra. Podobno źródło tej opowieści tkwi w wzmiance z kronik (Niketasa Choniatesa).
Słabym punktem obwarowań był Złoty Róg, co spowodowało, że Bizantyjczycy stworzyli tutaj system obrony polegający na rozciągnięciu w poprzek wejścia do zatoki ogromnego łańcucha. Jeden jego koniec zawieszony był na wieży Eugeniusza na północno-wschodnim przylądku półwyspu, a drugi na jednej z wież dzielnicy Pera na północnym brzegu Złotego Rogu (dzielnica była kolonią genueńską).
Na wodzie łańcuch podtrzymywały drewniane tratwy. Flota wroga nie była więc w stanie wpłynąć do Złotego Rogu i wysadzić desantu pod północnymi murami miasta. Natomiast flota bizantyjska ochraniana przez zaporę mogła spokojnie przeprowadzać naprawy w zatoce.
Łańcuch zdał egzamin praktycznie podczas każdego oblężenia. Żadnemu wrogowi nie udało się wpłynąć na wody Złotego Rogu, pokonały go tylko flota Krzyżowców ( nie sam łańcuch a fakt zdobycia pery i odczepienia przegrody) oraz Mehmed II przepychając statki lądem, mimo tego w 1453 łańcuch spełnił swoją rolę dając okrętom Chrześcijan bezpieczne kotwicowisko mimo obecności Osmanów z obu stron.
Poszczególne ogniwa mają około 60 cm długości, były wykonane z żeliwa. Sam łańcuch ważył w sumie ok. 30 ton. W 1453 roku Turcy po prostu przetransportowali swoje okręty lądem omijając łańcuch i spuszczając statki za tą przeszkodą. Łańcuch obecnie można oglądać m.in. w ’Istanbul Military Museum’.
Autor: Michiel de Ruyter z grupy na FB ‚Historia na każdy dzień’
Na podstawie dokumentu Narodziny imperium: Osmanowie
Magnesy neodymowe o udźwigu od 180 do aż 1100 kg znajdziecie na naszym sklepie, do którego Was serdecznie zapraszam!
Tytuł artykułu jest błędny. Wystarczy spojrzeć na mapę, żeby zobaczyć, że łańcuch nie zamykał cieśniny Bosfor, a jedynie wejście do zatoki Złoty Róg.
Oczywiście że całej nie, jednak tytuł brzmi „zamykał cieśninę Bosfor w Konstantynopolu” i dokładnie tam ją zamykał – blokując dostęp do miasta od strony cieśniny.